Zuring oogsten zonder moestuin
Zuring is een wilde eetbare plant, je vind hem langs velden en wegen. Bij mij groeit hij toevallig onder de walnotenboom. Ik las een recept voor dipsaus van Ottolenghi met zuring, knoflook, kwark en olijfolie en plukte mijn zuring en at het voor het eerst in mijn leven. Het was heerlijk. Daarom voor iedereen zonder tuin, ook jij kunt groente oogsten, namelijk zuring.
Hoe ziet zuring er uit?
Zuring heeft langwerpige bladeren, die rode nerven hebben of groene bladeren. Het is een flinke plant van 50-70 cm hoog met rode bloeiende aren.
Van de ongeveer 200 soorten zuring zijn er een groot aantal eetbaar. Omdat ze makkelijk met elkaar kruisen zijn er allerlei varianten omstaan. De meest bekende zijn: spinaziezuring (Rumex patientia), veldzuring (Rumex acetosa) en schapezuring (Rumex acetosella).
Zuring is makkelijk herkenbaar aan zijn lange rode stelen die je in weilanden en bermen zo ongeveer overal in Europa kan aantreffen. Het is makkelijk zelf te telen in een tuin of in een pot op het balkon. Eén keer zaaien en je kan er het hele seizoen van plukken, bovendien komt het dan elk jaar terug.
Voedingswaarde
Zuring bevat, naast vitamine C, oxaalzuur, wat calcium onttrekt aan de botten. Het meeste als de plant nog jong is. Aangeraden wordt daarom er niet te veel van te eten. Nu zal dat niet zo gauw gebeuren want veel mensen vinden de plant te zuur. Niet alleen het blad maar ook de bloemen van deze plant zijn eetbaar.
Recept voor helder groene dipsaus met zuring
100 gram zuring bladeren
100 gram kwark
3 eetlepels olijfolie
zout
peper
2 tenen geperste knoflook
Bereiding:
Was de zuringbladeren goed. Doe alle ingrediënten in de keukenmachine en draai tot er een helder groene gladde saus ontstaat. Ik gebruik de saus voor salades en als dipsaus voor chips. Maar ook als saus voor nieuwe aardappels smaakt het heerlijk.
